MBC 2024 "Den Grooten Koers"

Editie 7, 7 juli 2024
7 deelnemers, 1 uitvaller
Mark, Ger, Nico, Erwin, Glenn, Martin, ~~Georgy~~
Volger: Ion (motor)

Van uwen verslaggeever de heere Ger Willink
(dit verslag is tot stand gekomen door een abusievelijk gebruikte AI ofwel ChatGPT versie uit 1924)

De vermeetele wielrijders waren reeds op zaterdagochtend met den stoomtrein naar Luik afgereisd. Twee van hunne vrienden waaren niet meegegaan, nu zij door eenen onbekende ziekmaakende bacil waaren getroffen. Het was eenen reis vol ontbeeringen, waar zij diverse maalen van compartiment en ook trein moesten verwisselen, nu het stoomgevaarte op smalspoor verder ging voorbij den Belgische grens. Daarbij raakte de kleeding van een van de wielrijders in het ongereede. In den laaten namiddag kwam de koolenstad in het zicht. Een viezen smog hing over den grijzen stad.

Met het koolengruis op hun aangezicht toogen de zeeven dapperen naar de gereed staande automobielen. Twee gloednieuwe Citroëns Traction Avant waren door den orgaanisaatie beschikbaar gesteld. Over onverharde weegen ging het naar de twee boerderijen in de Ardense wildernis. Dit in een dal geleegen oord droeg den naam Winamplanche. Daar sliepen de zeeven mannen in het hooi, den staalen rossen aan het voeteneind. Eenen motardberijder had zich bij hen gevoegd. Op den radioo waaren de klanken van eenen voetbalfestijn te hooren.

Bij het ochtendglooren werden de mannen wakker. Het geluid van een kaakelende haan had hen gewekt. De soigneurines, uit de kluiten gewassen Belgische madammen, kneeden de beenen van de stoere keerels. Een van hen had geen clamotten voor den Grooten Koers, maar dat vond een van de Madammen geen probleem. Toch bood een andere fietsrijder zijn hulp aan, tot teleurstelling van de Madam. Nu was het moment van vertrek daar. Den motardrijder baande de weg. Alfredo Binda en Gino Bartali zouden teegen deeze slechte weegen hebben geaageerd. Niet deeze zeeven dapperen echter!

De hellingen volgden snel na eenander. De heere Erwin Maathuis en den grooten organisaator de heere Mark Baaijens gingen gezwind naar booven en lieten zich afglijden op weg naar den volgende Ardense bult. Het staalen ros stuwde hen voort. De heere Glenn Baaijens verbaasde veelen met zijn gezwinde voortgang. Hij wist van geenen wijken.

De heere Martin Wolters leek het ook al geenen moeite te kosten, maar uit betrouwbaare bron is vernoomen dat zijnen beenen wel deegelijk branden. Halverweege de hellingen stond de motardberijder de heere Ion Baaijens met zijn Ernamann Klappcamera fotoo’s te schieten. De heeren Georgy Vodegel en Nico Joosten verzaagden niet en trapten met eenen steevigen tred door. Het slechten weegendek zorgde voor meenig malheur. De heere Mark Baaijens en Ger Willink hadden hunnen rijwielen stuk gereeden. Het racefietsenmerk Fongers had nog wat werk te verstouwen. Intussen had den koperen ploert zich achter een wolkendek verschoolen.

Den slothelling La Vecquée vroeg zwaaren labeur. De eerste die bovenkwam was de heere Nico Joosten, maar hij werd laater uit den uitslag verwijderd, nu hij geenen regulieren fietsclamotten droeg. In volgorde van binnenkomst willen wij van den Brabantse Streekkroniek eeren:

De heere Baaijens
De heere Maathuis
De heere Wolters
De heere Baaijens secundo
De heere Joosten
De heere Willink
De heere Vodegel

Allen helden voor nu. Want zij hebben tot het dapperen einde gestreeden. Hierbij zij opgemerkt dat de heere Vodegel vedwaald is geraakt of zich heeft laaten meevoeren door een gewillige Madam. De heere Willink haalde loopend de meet, nu zijnen wielerband het in den langen afdaaling naar de boerderijen in Winamplanche had begeeven. Zijn materiaal had hij beeter moeten verzorgen.

Daarna gingen de helden fouraageeren in Remouchamps, een grooter Ardens wielergehucht. De madammen aldaar hadden een heerlijken frietenmaal bereid. Het was eenen prachtigen koers geweest, waaroover nog veele (verjaars)daagen gesprooken zou worden. Den burgervader van Hertogbos zal hen spoedig op het bordes ontvangen. Op naar den volgenden Grooten Koers. Die van 1925.

Naschrift van de naamgever

Ja, 2024 was weer een memorabele MBC! Oorspronkelijk met 9 dapperen die de uitdaging aan wilden gaan, maar helaas moesten er twee, te weten Tom en Henk wegens ziekte op het laatst afzeggen. Met Henk erbij zouden we dit jaar maar liefst 5 (!) rookies hebben, maar met 4 is het nog steeds een record.

Ook een aanzienlijke verjonging, want zoon Glenn en schoonzoon Martin doen ook mee (als rookie); later begreep de naamgever uit betrouwbare bron dat deze jonge garde er niet helemaal gerust op was dat de (fitte) zestigers wél boven zouden komen, en zij niet. Die angst bleek ongegrond want beide jongelingen hebben de koers volbracht, een prestatie van formaat!

De andere twee rookies waren Erwin en Georgy. Erwin is een bekende van Nico, en is 'ervaren' fietser. Dat bleek wel want Erwin reed al bij de eerste helling verrassend makkelijk omhoog. Het zou gedurende de dag een hele mooie een-twee strijd worden tussen Erwin en de naamgever. Erwin zou later de MBC winnen door als eerste op de slotklim boven te komen; technisch gezien als tweede (na de naamgever) maar aangezien die buiten mededinging meedoet telt dat niet. Voorwaar een prestatie voor een rookie die meteen in de prijzen valt!

Van Georgy was het de vraag niet óf maar wannéér hij kramp zou krijgen. Hijzelf dacht (hoopte) dat het bij de Anton-bocht zou zijn, bovenaan de Rosier op 60 km. Helaas voor hem bleek het al eerder te zijn, vlak na het beest van Stavelot, de Côte de Haute Levée, daarna is hij door het dal via Francorchamps en Spa naar de startplaats terug gereden. Maar voor 2025 staat hij gewoon weer aan de start van de MBC, over doorzetten gesproken! Overigens was iedereen stinkend jaloers op de zijstandaard van Georgy omdat hij daarmee de fiets altijd en overal neer kon zetten.

Oudgediende Nico had dit jaar alles bij zich (naar eigen zeggen 3x gecontroleerd), behalve zijn wieler-shirt, -broek en -sokken; schoenen, helm en fiets had hij gelukkig wel bij zich. Op de fiets zag hij er met zijn geleende kloffie meer uit als een clochard dan een gesoigneerd wielrenner, maar goed. Nu is van Nico wel bekend dat hij iets vergeet want bij de 2012-editie was hij zijn wielerschoenen vergeten waardoor de hele MBC een uur later kon vertrekken dan gepland omdat we moesten wachten op vrouwlief die zijn schoenen kwam brengen.

Nestor Ger had geluk dat Tom, beter bekend als de "Adelaar uit Esch" dit jaar verstek moest laten gaan vanwege ziekte waardoor de tweestrijd tussen die twee steeds meer richting Ger gaat, die dus steeds steviger op de tweede plaats in het MBC-klassement komt te staan. De een zijn dood, is de ander zijn brood hoor je Ger denken.

Andere zoon Ion bemande de volgmotor, en dat bleek een schot in de roos. In voorgaande edities van de MBC reden we vaak zonder volgauto, en soms ook met. Maar een volgauto is veel meer 'aanwezig' dan een motor en kan ons op smalle wegen nauwelijks passeren, wat een motor allemaal wel kan. De motor was helemaal volgeladen met proviand en water en werd elke keer geplunderd als we stilstonden. Die volgmotor is dus een blijvertje!

Een persoonlijke noot van de naamgever: hij heeft de 2024-editie veel beter verteerd dan die van 2023, toen hij nauwelijks de koers had kunnen voltooien. Dat krijg je na 10 jaar van helemaal niet fietsen, en denken dat een paar keer naar het werk fietsen voldoende zou zijn voor de MBC (niet dus). Voor 2024 de zaken iets serieuzer aangepakt en dat heeft zich uitgebetaald. Ondanks dat hij (onbewust) de Haute Levée op zijn buitenblad (!) heeft gedaan vanwege een onwillig schakelmechanisme, is hij daar toch boven gekomen. Dus op naar de MBC 2025!

^ Klik op de afbeelding voor een vergroting

Blog: God straft onmiddelijk.... als je zonder de naamgever de MBC gaat fietsen